هر دوی این نیروها زیر نظر ستاد کل نیروهای مسلح قرار گرفته و رؤسای همهٔ آنها توسط رهبر ایران انتخاب می‌شود. وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح کار برنامه‌ریزی و تهیه امکانات برای نیروهای نظامی را برعهده دارد و به‌طور مستقیم در عملیات‌های نظامی شرکت نمی‌کند ولی جزء نیروهای مسلح محسوب می‌شود. به گفته جان ابی زید، فرمانده سابق ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده آمریکا، نیروهای مسلح ایران قوی‌ترین نیروها در منطقهٔ خاورمیانه هستند.
سپاه و ارتش مثل دو کفه ترازو هستند.و برقراری تعادل میان این دو به هماهنگیهای عملیاتی اونها کمک می کنه.اما اگر یکی از کفه ها سنگین تر باشه عملکرد هر دو رو در شرایط جنگی مختل می کنه. در حال حاضر مسولیتهای دفاعی و امنیتی بین سپاه و ارتش تفکیک شده است.و بر اساس شرایط و نوع مسولیت های محوله هر کدام به نوبه خود قوی هستند. مثلا شما برای یک گروه مدافع(پدافندی) از جنگ افزار های دفاعی استفاده می کنید و برای یک گروه مهاجم(آفندی) از تسلیحات تهاجمی استفاده می کنید.پس نمی تونیم بگیم یک گروه از گروه دیگر قوی تر است.بلکه هر دو گروه در زمینه تخصصی خودشون قدرت بالایی باید داشته باشند.
سپاه ساختارش طوری است که عملیات برون مرزی انجام می دهد و ارتش عملیات برون مرزی تنها در حد نیروی سازمان ملل دارد.
سپاه نیرویش برای جنگ نابرابر و نامتقارن آماده شده است و ارتش برای جنگ کلاسیک –
در سپاه نیروی وظیفه آموزش کلی می بیند و تمام در حالی که در ارتش نیرو آموزش تخصصی می بیند و در موقع جنگ ارتش نیروهایش را برای همان واحد فرا می خواند و نفر به کارش آشنا است.
ااسلامی ایران ارتشی از نوع منظم حساب می‌شود که حدوداً دارای ۴۲۰۰۰۰ نفر پرسنل است. از این رو ارتش جمهوری اسلامی ایران خود، از سه زیر مجموعه تشکیل می‌شود که به آنها قوای سه‌گانه ارتش می‌گویند.
نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران که برآورد می‌شود حدود ۳۵۰۰۰۰ نفر پرسنل داشته باشد.
